Ruhunu Dizlerime Yatırdım

   Her gece yarısı annem  uyuduğunda ruhunu dizlerime yatırım. Saçlarını okşarım. Annemin ruhunu beslerim  içimdeki meyve ağaçlarının altında, toprağa düşen meyvelerle. Annemin annesi olurum her gece. Her annenin annesi olurum kendimce. İçimde asla anne olamayacak oluşumun acısını dindiririm. Tüm annelerin içine sinmiş toprak  kokusunu çekerim içime. Merhaba anne. Ben doğurdum seni. Ben verdim analığın o sonsuz masumiyetini kalbine. Ben doğurdum seni. O ruhundaki kız çocuğuna ben verdim annelik sevincini. Yine ben yaşattım sana bir evladın, baba acısı çekerken yaşadığı acıyı sana. İçindeki baba acısını, tekrar yaşattım sana gözyaşlarımla. Her kız çocuğu annesinin kaderine mi mahkum yoksa ben sen olduğum için mi böyle acınası gözyaşlarımız kızım? Ben bir eş kaybettim seninle beraber kızım. Bir baba, bir dost, bir sevgili, bir eş. İlk aşkın ölümünü tattım seninle. Bir daha asla aşık olamayacak bir kız çocuğu kaldı benden yine bana. Topraktan asfaltlara kaçtım saatlerce. Kendimi bulduğum yer yine toprak, yine mezarlık... Toprak kokusuna aşık olmak... Böyledir bu. Ne kadar kaçarsan kaç kendini kaçtığı noktanın etrafında dönerken bulur insan. Kaçtığın, kaçtığım yerdeyim. Mezarlıkta, hatta belki mezarda. Dizlerimde uyutuyorum seni anne. Dizlerimde huzurumdan kopardım saçlarına takıyorum kızım. Küçük bir kız çocuğusun sen. Masumiyetini asla kaybetmemiş, benim gibi olmamış, hiç kirlenmemiş bir kız çocuğusun. Sen bir kurbansın. Beni var etmek için acılarla pişmek için bu çukura atılmış bir kurbansın. Ruhunun tüm bakireliğinin kokusuyla uyuyup uyanmak için, gözlerini her açtığında o saflığın kokusunu dünyaya hatta evrene yaymak için seçilmiş bir kız çocuğusun. Benim için fazla masumsun. Bu yüzden sahte tebessümleri maske edinmek senin harcın değil. Bu yüzden seni doğuran benim kızım. Sen ne kadar temizsen ben o kadar kirliyim. Kirli annelerin çocukları masum olur hep. Dünya böyle adi bir yer kızım. Bu yüzden seni doğuran benim kızım, sen ne kadar acı biriktirdiysen içinde ben o kadar kararttım içimi senin yerine. Bu yüzden her gece umutları taktım saçlarına uyurken sen dizlerimde. Yeter ki sen kirlenme kızın gibi diye. Sen ki toprak ananın en sevdiği kızı hep böyle kal. Hep böyle kal ki toprak hep Nesrin koksun seninle.