Neyse Ne

Günler dönmeden haftalara aylara mevsimlere girilmiyor ne yazık ki. Saatler dolmadan geçiremiyoruz zamanı. Yılı yıl yapan nasıl günlerse bizi biz yapan da dünlerimiz aslında. 1 yıl 365 gün müdür sadece? Yoksa 365 dün mü? Bir yıl 12 ay mı sadece? Ayrılıklar, pişmanlıklar, mutsuzluklar, belki mutluluklar, umutlar mı? 

Bardağın dolu tarafından mı bakmalı boş tarafından mı? Acılarla dolu dünlerin zamanla geçmiş olmasını mı tercih edersin yoksa en mutlu günlerinin zamanla avuçlarından kayıp gitmiş olmasını mı? Bilmiyorum. Diyorum ya. "Geçmişine dönüp baktığında her insan pişmanlıklarla doludur. Yaptıklarından ya da yapmadığın şeylerden dolayı izi kalan pişmanlıklar... Hayatımız her zaman seçimlerle dolu ve aklımız her zaman seçmediğimiz seçeneklerde kalıyor. Hal böyleyken seçtiğimiz hayatı da yaşayamıyoruz. Bir tarafımız her zaman geçmişe takılı kalıyor. " 

Geçmişte mi yaşıyorsunuz hala yoksa geleceği mi planlıyorsunuz geçmişi düşünerek? Ne farkeder? Hepiniz aslında o saçma dünlerinizden ibaret et parçalarısınız. Hepiniz dünsünüz. Yüzlerdeki o çizgiler, gözlerdeki hayal kırıklıkları, dudaklarınızdaki o sahte gülümsemeler geçmişin acı izleri. İnsanlar arasında kaybolurken aniden durup gözleriniz daldığında mutlu günlerin özlemini mi çekiyorsunuz yoksa pişmanlıklar ve mutsuzluklarınız mı aklınıza geliyor? Hangisi daha çok acıtıyor? Hayallerinizi mi yaşıyorsunuz planlarınızı mı? Yoksa hayalleriniz rüyalarınıza bile girmiyor mu? Planlarınızı alt üst eder kaderinizi mi yaşıyorsunuz mutluluklarınızı mı?

Neden sahtesiniz bu kadar? Aşklarınız, sevgileriniz, gülüşleriniz... Hayallerin bile birbirinin kopyası olduğu bu saçma dünyada neden o yüzdeki sahte gülümseme? Neden bu mutluluk oyunu evrende? Ölmek için yaşıyorken bunca kötülük niye? Kırdığınız kalplerin pişmanlıkları mı sizi yıpratan yoksa daha fazla kıramadığınız için mi mutsuzsunuz? İnsanları kandırdığınız için mi o sahte gülümseme yoksa kendinizi kandıramadığınız için mi o buruk gülüş?

Neyse ne... Canın cehenneme.