Buraların zannımca hiçbir kıymeti kalmadığı vakit anlaşılırsa değerim? İşte ben en çok bu mevzudan ürküyorum. Zira mezar taşı soğuk, toprak ıslak. Kalbimse sevgiye muhtaç, kuru ve sıcak. Yaşarken anla beni, yaşarken sev.
Nefes alıyorsun. Hissedebiliyorum. Bu hala umut var demektir. Umudun varlığını bana öğreten kişisin. Umudu alma avuç içlerimden. Dokun. Dokun sevgilim. Ömrümce sevdim bu dünyayı, ömrümce nefret ettim insanlıktan. Ama bak ellerime. Ellerim ömrümde ilk kez bu kadar sıcak ve kırmızı. Yalnız bu bile senin aşkına kanıttır lügatımda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Buraya bir şeyler bırak...