Ciğerlerinizdeki havanın teneffüs ettiği her zerreyi parçaladığını hissettiniz mi hiç? Ya da gök kubbe her an başınıza çökecekmiş gibi, hayatınız her an çökecekmiş gibi oldu mu? Hiç ölü hayal ettiniz mi kendinizi? Kendi cenazenize katıldınız mı düşlerinizde. Kalbinizi sevgisiyle fetheden insanların cenazenizde bir damla göz yaşı dahi dökmediklerini hayal edip kendi kendinize korkup ağladınız mı?
Kalbiniz acıdığında tek başına dindirmek zorunda kaldınız mı? Boğazınızda yutkunamamanıza sebep olan o yumruğa en sevdikleriniz mi sebep oldu? Tahammülsüzleştiniz mi kendinize, sevginize, hayata, kalbinize ve içindekilere. Ruhunuzu bağladığınız insanların nefret dolu bakışlarına, seslerine hakaretlerine ağlamamak için gözlerinizi oymak istediniz mi?
Tanrım öyle çöksün ki gökyüzünün çatısı yer yüzünün bin kat altında da olsam zerrem bulmak ve dokunmak nasip olmasın insanoğluna.
21. yüzyılın 21 kere lanetlediği 21 yaşında bir kadındım. 21 kere doğuruldu insanoğlu. Bir kere insan olmayı başaramadı. 21 kere yüz yıl çökertti bir kere tek kubbe altında seviştiğine sadık kalmayı beceremedi. 21 milyon yıl sevgiyi öğrenemedi. Öyle kibirliydi ki insanoğlu onu yaratanı bilerek kendi yaptığına tapmak dışında bir tanrıya tapmayı bile reddetti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Buraya bir şeyler bırak...